Ne ditet e jetes sime erdhe ti Gezueshem kendshem ,bukur Dhe une se prita qe do isha e lumtur Ne castet kur te njoha ty
E dija se jeta eshte e zymte Ditet e saj po me rendonin shpirtin Qielli i saj po e mbyste shpresen e fundit Pa ditur se do vije ti
Ti i panjohuri i diteve te mija Ti heshtja e mendimeve te mija Ti lote gezimi i ndjnjave te mija Trokite e me gjallerove shpirtin
Cili je pyes vehten ne ore mendimesh Ç’mendon cfare ndjen ku je Por di qe shpirti me eshte trazuar dhe pse Se erdhe ti Ti me gazin e munguar te diteve Ti me çiltersine e jetes e syte plot jete Shkaterrove dhimbjen ner shpirtin tim E me lumturove ne ajrin tim
S’e di pse mendoj keshtu S’te njoh s’me njeh Por me pelqen kaq mjafton qe une mos qaj me Kaq mjafton qe dita ime te jete e qete e bukur E ngazellyer e padyshimte Ndoshta s’do e kuptosh kurre kete rikthim qe me solli ne jete Ndoshta sdo kuptosh kurre pse u shpreha keshtu Por di qe me lumurove per nje cast Dhe te them faleminderit Qe gezova dhe ca caste Te faleminderit qe zemra ime rrahu per te mos vdekur Te faleminderit Qe hapat e mij trokiten ne toke me gjalleri Te faleminderit Qe me shtove nje gezim te harruar
Tani po shkoj po gjithsesi te faleminderit qe u shfaqe sado pak ne jeten time per te kuptuar qe ende jam gjalle ,gjalle ,gjalle