Wednesday, January 10, 2007

JETOJ

Jetojme dhe nuk e dime perse
per brenga ,lot ,mall
jetojme dhe kerkojme nje fjale te ngrohte qe
nuk na vjen kurre
kjo sinfoni harrimi
po na plagos shpirtin

3 comments:

tetena said...

Nuk e di nese ti je e trishtuar çdo dite dhe me shume apo trishtimi te fasinon dhe te frymezon te shkruash poezite.
Nejse, sido qe te jete, poezite e tua me kujtojne veten time ne atdhe. Mes dashurive te pamundura (gjithmone me dukej vetja e braktisur), nje pune qe nuk me jepte me sadisfaksion, miq te larguar fizikisht dhe moralisht, kafe bosh dhe mungese deshire edhe per te lexuar.

Anonymous said...

Hej! Shkruaj diçka optimiste.
Gjithmonë, pas shiut, del ylberi shumëngjyrësh!
Weekend të këndshëm!

kastadiva said...

falemderit per komentet tuaja miq!