Monday, January 15, 2007

Kerkoj

Kerkoj nje ze qe e kam harruar
kerkoj nje shikim qe ka ikur larg
kerkoj nje perqafim te dhembshur
kerkoj nje fjale te ngrohte
kerkoj nje njeri ta kem prane
kerkoj ne sy mos te kem me lot
kerkoj ne zemer te kem pranvere
por me kot cdo gje ka humbur
per te mos u kthyer me

8 comments:

tetena said...

mendoj qe duhet kerkuar ne te ardhmen dhe te lesh pas kurrizit te kaluaren. Qe nga femijeria mbaj mend ato prallat qe kur heronjte ndaheshin, nuk duhet ta kthenin koken mbrapa. O sa e veshtire eshte, e kam prevuar.
Vjershat e tua jane me shume ndjenje

ET said...

chi cerca trova.

Anonymous said...

Mirëmëngjes nga Athina!
Përse kaq trishtim?
Përse kaq pesimizëm?
Përse kaq mosbesim?

Ditë të mbarë!

kastadiva said...

Nuk eshte pesimizem eshte nje ndenje shpirtrore qe na pushton jeten .
Faleminderit per kurajen.

edrus said...

la speranza è l'ultima a morire (shpresa eshte ajo qe vdes e fundit)...
ka te drejte Tena,perse duhet qe te ngelemi me syte nga pas,me zemren te zhytur ne kujtime dhe zhgenjime te se kaluares... a s'ishim ne qe kerkonim te ndertonim dicka me te mire ?? perse behemi pishman per ato qe kemi bere.... ta them uneeeeee: sepse po plakemi :)

Agobooks said...

Po mbaron Janari...
Postimi tjetër?!
Ditë të mbarë!

Leonard Seiti said...

Urime per poezite. Me pelqyen.

Sa per ato qe thote N.Ago, I dashur Neki, poezia mban dhe trishtimin, dhe pesimizmin, dhe harene dhe buzeqeshjen e shume e shume gjera sentimentale brenda.

Nje poezi e trishtueshme nuk do te thote vertete trishtim, por me shume se trishtimin tregon kurajon dhe shpresen per nje dite te re.

Respekte

Leonard Seiti.

kastadiva said...

falemderit Leonard